PRZEWODNIK PO POLSCE
Twierdza Kłodzko - jeden z najważniejszych zabytków Dolnego Śląska. Mimo, że ogólnie przyjęło się mówić "twierdza", to mamy to do czynienia z całym, historycznym zespołem obiektów obronnych. Jeśli będziecie w podróży kamperem w tym regionie Polski, koniecznie tu musicie zajechać.
Przede wszystkim warto w Kłodzku wejść na szczyt tej dawnej twierdzy, z którego można podziwiać panoramę miasta oraz pobliskich gór. Wewnątrz warownia kłodzka kryje dobrze zachowane ślady militarnej potęgi obiektu oraz wystawy poświęcone historii tego miejsca. Warto również zajrzeć do podziemnych labiryntów wielu korytarzu. Niesamowite wrażenia robi właśnie spacer tymi trasami – jednak, jeśli nie lubicie ciasnych, podziemnych lochów, nie ryzykujcie takiego spaceru.
Historia Twierdzy w Kłodzku
Początek fortyfikacji nowożytnej w Kłodzku sięga wojny trzydziestoletniej. Dokładnie w roku 1622, kiedy to w trakcie przygotowań do oblężenia twierdzy, przed kłodzkim zamkiem od strony północnej według projektu nieznanego dziś niderlandzki inżyniera powstało dzieło koronowe. Powstała więc twierdza, w skład której wchodziły trzy bastiony, które zostały połączone dwiema kurtynami.
Po zdobyciu Kłodzka przez wojska cesarskie twierdza została przebudowana na podstawie projektu włoskiego architekta Giovanniego de Galliano Pieroni. Wykonano fortyfikacje bastionowe wokół zamku. Wzniesiono raweliny, czyli fortyfikacje osłaniające kurtyny dzieła koronowego. W latach 80-tych XVII wieku rozbudowę twierdzy zaplanował i doprowadził do modernizacji znany ówcześnie włoski architekt i budowniczy, Jakobo Carove.
To jednak nie był koniec modernizacji. Kolejnym etapem rozbudowy Twierdzy Kłodzko, można ująć, że kluczowym, były działania króla Prus Fryderyka II Wielkiego. Wyburzono wówczas zamek, w miejscu którego powstał donżon. Obiekt posiadał kilkupoziomowe kazamaty. W ich wnętrzu znajdowały się: 42 działobitnie, zbrojownia, magazyn żywności, piekarnia oraz pomieszczenia dla załogi.Największy zasięg przestrzenny twierdza osiągnęła w I połowie XIX wieku, kiedy to powstały liczne szańce obozu warownego – najpierw szybko wzniesione w ramach prowizorycznego wzmocnienia w czasie wojny z Francją w 1807 roku, a od roku 1809 przebudowane, uzupełniane oraz sukcesywnie modernizowane, aż po lata 60-te XIX wieku.
Twierdza przestała mieć znaczenie obronne w II połowie XIX wieku i została przekształcona w magazyny i więzienie. Od 1960 roku, kiedy obiekt wpisano do rejestru zabytków, warownia podlega ochronie konserwatorskiej.
Polska jest piękna. Nie czekaj, ruszaj w drogę!
