PRZEWODNIK PO POLSCE
Podróżując kamperem w okolicach Krakowa, warto zboczyć nieco z kursu i odwiedzić urokliwe miasteczko Busko-Zdrój. Zwłaszcza jeśli chcielibyście trochę podreperować swoje zdrowie i pooddychać klimatem niewielkiego, spokojnego miasteczka o statusie uzdrowiska.
Busko Zdrój położone jest w malowniczym regionie zwanym Ponidziem, nad dolną i środkową Nidą, 50 km na południe od Kielc i 80 km na północny-wschód od Krakowa. Od wielu wieków słynie z wody o zdrowotnych właściwościach.
Początki tego miasteczka sięgają aż XII w. Wówczas przy kościele św. Leonarda powstała osada pasterska. Natomiast w 1185 r. właściciel Buska i okolic, znany jako rycerz Dersław, sprowadził do osady zakon norbertanek, zapisując im w testamencie cały swój majątek. W 1252 r. miasto otrzymuje od księcia Boleslawa Wstydliwego immunitet skarbowy. Król zezwolił w ten sposób klasztorowi m.in. na eksploatację solanki. To była pierwsza pisana wzmianka o wykorzystaniu wody mineralnej w Busku Zdroju. Prawa miejskie Busko otrzymało w 1287 r. od księcia Leszka Czarnego.
Żródła solankowe wpłynęły na ożywienia gospodarcze miasta. Odkryto je w 1776 r. Wówczas w Busku zaczęto wydobywać sól. To jednak nie wszystko, ponieważ w 1808 r. przeprowadzono tu pierwsze badania nad wykorzystaniem miejscowych wód leczniczych. Wtedy do Buska zaczęli przyjeżdżać pierwsi kuracjusze.
Busko w kurort leczniczy przekształcił w 1820 r. gen. Feliks Rzewuski, który otrzymał miasto w dzierżawę. Poznał lecznicze działanie wód i zdecydował się wybudować łazienki według projektu znanego architekta włoskiego, Henryka Marconiego.
Wokół zakładu zaprojektowano również rozległy park zdrojowy z unikalną roślinnością.W 1828 r. na leczeniu przebywało już 202 gości. W 1836 r. nastąpiło uroczyste otwarcie uzdrowiska, a pod koniec XIX w. Busko zaliczano do najwartościowszych i najliczniej odwiedzanych uzdrowisk europejskich. O popularności miasta w kontekście jego walorów leczniczych świadczyła liczba kuracjuszy, którzy tu przebyli na leczenie w 1899 r. Odnotowano wówczas w Busku 2431 kuracjuszy.
Właśnie w tym okresie powstawały w mieście wille zdrojowe oraz pensjonaty dla gości kuracyjnych. Nie dziwi więc, że uzdrowisko szybko stało się modne. Turystów przybywało więc z każdym rokiem. Obok wód siarczkowych, zastosowano tu do leczenia również muły borowinowe.
Po II wojnie światowej w Busku odkryto nowe, bogate złoża wód siarczkowych. To dało impuls do dalszego rozwoju uzdrowiska. Z początkiem lat 60. XX wieku rozpoczęto budowę nowych sanatoriów dla kuracjuszy. Obecnie w Busku-Zdroju jest ich aż czternaście.
Polska jest piękna. Nie czekaj, ruszaj w drogę!
