Umbria – przepiękny region położony w samym sercu Włoch. Na zachodzie graniczy z urokliwym regionem Toskania, na wschodzie z Marche, a na południu z Lacjum. Ileż majestatycznych zabytków, urokliwych uliczek i przepysznych dań może zaoferować to miejsce? Zachęcamy do przekonania się o tym na własnej skórze!
Nazwa regionu pochodzi od starożytnego ludu Umbrów, który osiadł tam w VI wieku p.n.e. i był następnie wypierany przez Etrusków w kierunku Apeninów. W pierwszej połowie III w. p.n.e. Umbria stopniowo została włączona do państwa rzymskiego. Dziś region ten to jednocześnie jeziora, lasy, bogactwo fauny i flory. Na jego obszarze znajduje się górski łańcuch Apeninów Umbryjsko-Marchijskich (Appennino umbro-marchigiano), a jego najwyższy szczyt, Vettore (2476 m n.p.m.) położony jest na granicy z regionem Marche. Równie ważną górą jest Cucco, w której wnętrzu znajduje się największa grota Umbrii, długa na 30 kilometrów, schodząca aż na 929 metry głębokości. Region bogaty jest również w strumienie i jeziora. Główną rzeką jest Tyber (Tevere), a jezioro Trasimeno to czwarte co do wielkości jezioro Włoch, z którym związana jest pewna legenda. Według niej w Trasimeno, synu króla Tirreno, zakochała się nimfa z jeziora. Pragnąc mieć go na zawsze przy sobie, postanowiła uwięzić królewicza na dnie jeziora.
Region Umbria pełen jest takich widoków.
Corsa dei Ceri e Festa del Patrono Sant’ubaldo – coroczne święto obchodzone na cześć patrona miasta Gubbio to widowisko warte zobaczenia.
Punkty obowiązkowe Region Umbria ma powierzchnię 8456 km², a jego stolicą jest Perugia i to od tego miasta rozpoczniemy opis miejsc wartych odwiedzenia. Perugia znajduje się w centrum regionu, zbudowana z pięciu historycznych dzielnic zamkniętych wewnątrz pozostałości murów etruskich. Te olbrzymie bastiony były zbudowane z kwadratowych bloków skalnych ułożonych jeden na drugim i są wciąż jeszcze widoczne na długich odcinkach. Wchodząc przez Porta San Pietro, zrobionej od zewnątrz przez Agostina di Duccio w 1475 r., na prawo natkniemy się na bazylikę San Dominico. Na klasztornych krużgankach i w przyległym klasztorze znajduje się Museo Archeologico Nazionale dell’Umbria, posiadające jedne z największych zbiorów etruskich. Idąc dalej, docieramy do La Piazza del Sopramuro, gdzie znajduje się XIV-wieczny budynek dell’Universita’ Vecchia, złączony z Palazzo del Capitano del Popolo. Dalej, po krótkim podejściu pod górę, znajduje się jeden z najważniejszych placów we Włoszech – Piazza IV Novembre. Znajdujące się tu Palazzo dei Priori, katedra i fontana Maggiore w centrum, czynią z Piazza Grande di Perugia wspaniały kompleks zabytkowy. Charakterystyczne w Perugii (jak zresztą w całej Umbrii) są masywne, niekiedy strome schody. Jedne z nich stanowią Via delle Prome. Ruszając od l’Arco d”Augusto (łuk Augusta), wchodzimy na rampę prowadzącą do najwyższego miejsca w Perugii – warowni Porta Sole wzniesionej w XIV w. przez Gattapone, a która została zniszczona przez rozwścieczony lud. Choćbyśmy byli w stolicy regionu tylko jeden dzień, nie możemy ominąć kompleksu św. Franciszka, z kaplicą św. Bernarda i dziełami Agostino di Duccio, który pokrył fasadę płaskorzeźbami wymodelowanymi z gracją i finezją, czyniąc z nich prawdziwe dzieło rzeźby renesansu. Na koniec dnia warto zahaczyć o powstałą w Perugii na początku XX w. fabrykę znanej w całych Włoszech czekolady pod nazwą „Baci”. A jeśli ktoś będzie w tym mieście w październiku, nie ominie go „festa Eurochocolate” – najsłodsze święto w kraju, które od 1994 r. zmienia miasto w laboratorium cukiernicze pod gołym niebem. W czasie festiwalu znani mistrzowie i artyści przygotowują swe czekoladowe dzieła.
Bardzo popularny środek transportu we Włoszech. Jeśli ktoś ma – niech pakuje do kamperowego garażu i w drogę!
Palazzo dei Consoli to symbol miasta Gubbio.
Piękno umbryjskich miasteczek jest wszechobecne. Tutaj: Asyż.
Oddech historii Asyż rozciąga się na zboczu góry Subasio, powyżej równiny, do której spływają rzeki Topino i Chiascio. Jakkolwiek może zachwycać jego rzymskie pochodzenie, to o jego aktualnym wyglądzie zadecydował rozwój miasta w okresie średniowiecza. Najstarsza część miasta chroniona jest przez system obronny złożony z ośmiu ufortyfikowanych bram wjazdowych i długiego wału obronnego, będącego wciąż w bardzo dobrym stanie oraz górujących tu dwóch zamków: La Rocca Maggiore (zbudowany przez Kardynała Albornatz w 1367 r.) oraz La Rocca Minore. Wartym zwiedzenia są również kościoły: Santa Chiara w stylu gotyckim, pochodzący z lat 1257-1265 i Santa Pietro – niewiele młodszy, zdobiony eleganckim portalem o trzech rozetach. Na Piazza del Comune znajdziemy Palazzo dei Priori z 1337 r., XIII-wieczny Palazzo del Capitano del Popolo i świątynię Minerwy z nadal nietkniętymi kolumnami i głowicami kolumn w stylu korynckim. Świątynia została adaptowana na kościół Matki Bożej z Lourdes. W Asyżu nie można przejść obojętnie obok imponującej bazyliki Santa Maria degli Angeli (Matki Bożej Anielskiej), powstałej na polecenie papieża Piusa V w latach 1569-1679, by chronić Kaplicę della Porziuncola – miejsce pierwszych działań św. Franciszka, który porzucił bogactwa i pozycję jakie gwarantowała mu rodzina i znalazł schronienie właśnie w starej kaplicy, dziś znajdującej się we wnętrzu obszernej Bazyliki di Santa Maria degli Angeli, odrestaurowanej przez benedyktynów. To również w tym miejscu 28 marca 1211 r. Chiara di Favarone di Offreduccio rozpoczęła swoje życie zakonne, zakładając później zakon klarysek, a św. Franciszek otrzymał w snach odpuszczenie grzechów od Jezusa. Warto odwiedzić Asyż pod koniec czerwca, kiedy to w ostatnią niedzielę tego miesiąca odbywa się Il Palio di Pasqua Rosata, czyli tzw. Palio della balestra – zawody w strzelaniu z kuszy. W turnieju biorą udział dwie drużyny, z których pierwsza to Milites – żołnierze, a druga to Boni Homines – cywile. Całym zawodom towarzyszą stroje z epoki średniowiecza, muzyka na tamburynach, taniec, ognie, sztuczki magiczne, teatr itd.
Wejście do bazyliki św. Franciszka w Asyżu.
Uliczki Perugii – jakże klimatyczne!
Perugia. Potężne wieże epoki średniowiecza, którego autorem jest jeden z mieszkańców Asyżu.
Miasto monumentalne i dostojne Gubbio, usytuowane na zboczu Monte Ingino, jest jednym z trzech najstarszych miasteczek Umbrii, wspaniale zachowanym przez tysiąclecia i pełnym dowodów swej chwalebnej przeszłości. O jego antycznych korzeniach świadczy m.in. Teatr Rzymski znajdujący się zaraz przy murach miasta i monumentalna bazylika, w której znajdują się zwłoki patrona miasta – św. Ubalda. Budowla góruje nad miastem, umacniając jeszcze jego średniowieczny status i siłę. W początkach XIV w. powstał wspaniały kompleks urbanistyczny złożony z Palazzo dei Consoli, który stał się symbolem miasta, Piazza Pensile i Palazzo Pretorio. Należy również pamiętać o Palazzo Beni i Palazzo del Bargello ze sławną fontanną del Capitano del Popolo. W stylu odrodzenia powstał Palazzo Ducale Francesco Giorgio Martini, przywołujący i dokumentujący znaczące czasy panowania książąt Montefeltro, w których to miasto było integralną częścią ich księstwa. Co jeszcze jest warte zobaczenia? Z pewnością Corsa dei Ceri e Festa del Patrono Sant’ubaldo – święto obchodzone co roku 15 maja. „Ceri” to „świece”, a w tym wypadku trzy wysokie i ciężkie (ważą ok. 400 kg), wykonane ręcznie, mające ok. 4 metrów wysokości... rzeźby drewniane. Pierwsza z nich przynależna jest patronowi miasta – Sant’Ubaldo, druga – San Giorgio i trzecia – Sant’Antonio. Na końcu każdej z nich znajduje się figura przedstawiająca tych świętych, przy czym św. Ubaldo dedykowany jest murarzom, św. Giorgio handlarzom, a św. Antonio – chłopom. Wszystkie trzy przenoszone są z maksymalną prędkością wąskimi, obleganymi przez tłum uliczkami miasta do bazyliki Santa Ubaldo, przy czym muszą one dotrzeć na miejsce ww. porządku.
Norcia to miasto słynące m.in. z bardzo dobrych wyrobów mięsnych i wędliniarskich.
Wodospad w Terni.
Włochy to niemal wszechobecne wino!
Kuchnia w regionie Menu na umbryjskich stołach jest ściśle związane z porami roku. Wiosną i latem królują tam warzywa, a jesień i zima sprowadzają na stół trofea z polowań oraz specjał regionu, czyli czarne trufle określane mianem „czarnego złota”. Kulinaria Umbrii zdominowane są zatem przez pożywne zupy, pieczone na rożnie mięsa i domowe makarony mocno przyprawione czosnkiem, a że kucharzy umbryjskich cechuje wielka fantazja i dbałość o efekt – nie żałują oni delikatesów do swoich dań. Miastem słynącym z wyjątkowych specjałów – szczególnie mięsnych i wędliniarskich – jest Norcia. Uważa się, że rzeźnicy z tego miasta należą do grona najlepszych specjalistów wyrobów wędliniarskich na świecie. Tutaj również sprzedawane są najlepsze czarne trufle – miłośnicy tego delikatesu zjeżdżają się tu z całego regionu. Najbardziej znane i popularne dania, w których królują czarne trufle to frittata al tartufi – omlet z czarną truflą, spaghetti alla Norcina – z truflami i sardelą, i Crostini Umbria, czyli grzanki z pastą truflową. Umbria słynie również z wysokiej jakości soczewicy – uprawia się tu znany w całych Włoszech gatunek małej, zielonej i wyjątkowo zdrowej soczewicy lenticchie di Castellucio, która stanowi podstawę popularnej w regionie potrawy – soczewicy z kiełbaskami. Równie popularny jak soczewica jest orkisz, który wykorzystuje się do przygotowania pożywnych potraw jednogarnkowych i zup. Liczne jeziora, jakie znajdują się na obszarze Umbrii, wprowadziły do menu również potrawy z karpia, lina, okonia i pstrąga.
Wino do posiłku Region Umbria obfituje w wiele rodzajów win stołowych, które są wytłaczane z tych samych gatunków winogron, co wiele znanych win toskańskich, tj. Merlot, Cabernet, Sangiovese. Wcześniej wspomnienia stolica – Perugia – to najważniejsza winiarska część tego regionu Włoch. Winnice zajmują 16 500 hektarów. Światową sławę zyskało Orvieto – białe, wyraziste i wytrawne wino.
Oprac. na podst. mat. Agencji Turystycznej BellaToscana.pl
Informujemy, że zaktualizowaliśmy naszą Politykę prywatności (dostępną w regulaminie). W dokumencie tym wyjaśniamy w sposób przejrzysty i bezpośredni jakie informacje zbieramy i dlaczego to robimy.
Nowe zapisy w Polityce prywatności wynikają z konieczności dostosowania naszych działań oraz dokumentacji do nowych wymagań europejskiego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO), które będzie stosowane od 25 maja 2018 r.
Informujemy jednocześnie, że nie zmieniamy niczego w aktualnych ustawieniach ani sposobie przetwarzania danych. Ulepszamy natomiast opis naszych procedur i dokładniej wyjaśniamy, jak przetwarzamy Twoje dane osobowe oraz jakie prawa przysługują naszym użytkownikom.
Zapraszamy Cię do zapoznania się ze zmienioną Polityką prywatności (dostępną w regulaminie).