Ten, kto fascynuje się kulturą, zabytkami i przede wszystkim pięknymi krajobrazami Włoch, na pewno marzy(ł), by choć raz się tam znaleźć. To kraj światowej sławy Wybrzeża Amalfi, starożytnego miasta Pompejów oraz romantycznej wyspy Capri. Czym innym może się jeszcze pochwalić?
Kampania to szczególny włoski region, który znacznie różni się od reszty kraju. Nazywana niegdyś przez Rzymian Campanią felix, czyli “Szczęśliwą krainą”, jest regionem położonym na Półwyspie Apenińskim, zachodnia część Kampanii leży nad Morzem Tyrreńskim. Położona na południe od Lacjum, uznawana jest za “mezzogiorno” – krainę słonecznych południ. Stolicą jest Neapol, a w pobliżu znajdują się dwie małe wyspy: Ischia oraz Capri. Blisko stąd do perły Morza Śródziemnego – Sycylii, która słynie z wulkanów i wielu niezwykłych atrakcji turystycznych.
Starożytne miasto Pompeje, w przeszłości zalane lawą i pokryte popiołem wulkanicznym, dziś stanowi atrakcję dla turystów.
Wyjątkowość klimatu Kampania leży w strefie klimatu podzwrotnikowego typu śródziemnomorskiego z ciepłymi i suchymi latami oraz stosunkowo łagodnymi i krótkimi zimami z temperaturą nieco powyżej 0ºC. Najlepiej wybrać się tam wiosną (jeśli źle znosimy upały), a już na pewno nie podczas zimy, kiedy to występuje najwięcej opadów. Pod względem klimatycznym Kampania charakteryzuje się w większości dużą liczbą dni słonecznych, co nie wróży dobrze lokalnemu rolnictwu, ale jest idealnym miejscem na wakacje dla tych spragnionych słońca. W najgorętszych miesiącach średnia temperatura w ciągu dnia wynosi 30ºC. Najbardziej łagodny klimat występuje w pasie przybrzeżnym, na nizinach i na wyspach. Strefy górskie, choć ubogie w surowce mineralne, oferują bardzo przyjemny klimat.
Widok od kaskady na Pałac Królewski w Casercie.
Do Neapolu Peter Nichols, dziennikarz londyńskiej gazety “The Times”, trafnie opisał to miasto: “Neapol należy do wielkich wyzwań. Niektórzy go nienawidzą, inni kochają”. Już w wieku XVIII w. każdy szanujący się arystokrata europejski, wyjeżdżając do Włoch, musiał choć na miesiąc zatrzymać się w Neapolu. Po 1870 r. miasto uznano za niebezpieczne i przygnębiające, a długo potem ciążyło nad nim fatum miasta biednego i zacofanego. Obecnie Neapol to stolica Kampanii, gdzie znajdują się główne ośrodki gospodarcze, turystyczne i naukowe oraz port lotniczy Aeroporto di Napoli Capodichino. To miasto poszukiwaczy przygód, dla ludzi ciekawych świata, innych kultur oraz tradycji. Położony nad Zatoką Neapolitańską u stóp słynnego wulkanu Wezewiusz, kryje w sobie pełne życia ulice, budynki ozdobione graffiti, a mieszkańcy są ciepli, mili i o dość oryginalnym poczuciu humoru. Jego lokalizacja między jakże malowniczą scenerią zatoki Morza Śródziemnego oraz tajemniczego dymu wulkanu oferuje więcej niż królewskie pałace Paryża, więcej światowej klasy muzeów niż te we Florencji, prawie taką samą liczbę kościołów co w Rzymie i więcej sklepów niż gdziekolwiek na wschód od Stambułu. Nawet niezaplanowany pobyt w Neapolu może nam zapewnić niezatarte wspomnienia, gdy np. przez przypadek znajdziemy się w okolicy Spanish Quarter, gdzie znajdziemy wąskie uliczki, sznury z suszącą się bielizną czy chodniki pełne straganów, na których kupcy sprzedają owoce, warzywa, ryby, ciasta, religijne bibeloty i jedyne na świecie najbardziej oryginalne, zabawne pamiątki. Rozbudowany kult świętych widoczny jest niemal wszędzie, a święte figurki umieszczane są zarówno we wnękach domów, jak i przy drogach. Gdziekolwiek spojrzeć, można podziwiać fascynujące widoki, tabernakula, kościoły i barokowe obeliski. Można zobaczyć dawne rzemiosła, od szopek (św. Grzegorz z Armenii) począwszy, do niezrównanego rzemiosła lutników, wybierając się z wizytą do zamków, muzeów oraz pobliskich willi i pałaców. Koniecznie trzeba się też wybrać na spacer po historycznym centrum, zobaczyć klasztor św. Klary z majolikowymi krużgankami oraz kościół IL Gesu, bazylikę św. Januarego. Warte obejrzenia są również Pompeje i Erlocano – niegdyś zniszczone lawą wulkaniczną Wezewiusza, a dziś, dzięki opiece UNESCO nad tym archeologicznym obszarem, zachowały się liczne znaleziska, które możemy podziwiać podczas naszych podróży po Kampanii.
Piękna katedra w Casercie, w pobliżu Neapolu.
Salerno jest głównym miastem w pobliżu Wybrzeża Amalfi.
Zagłębie cytryn Unikalny widok serwuje Wybrzeże Amalfi, które jest częścią półwyspu Sorrento, oddzielającego Zatokę Neapolitańską od zatoki Salerno. Sorrento to liczne zatoki, zatoczki i malownicze miasteczka, które jakimś cudem “wspinają się” po skalnych ścianach. Jasnoniebieski kolor morza, zieleń śródziemnomorskiej flory oraz niewielkich rozmiarów domki tworzą jeden z najpiękniejszych krajobrazów na włoskim wybrzeżu. Sorrento, Amalfi, Ravello, Vietri sul Mare i Positano to tylko niektóre z drogocennych pereł, które tworzą naszyjnik z małych miast (12 w sumie) na wybrzeżu. Wszystkie wyglądają podobnie, składając się głównie z archaicznych alejek, łuków i małych placów, by czarować odwiedzających je turystów miejscową atmosferą, dźwiękami, zapachami i smakami, bo właśnie tu rosną najsmaczniejsze cytryny w basenie Morza Śródziemnego. Sporządza się z nich sławny na cały świat likier limoncello, którego oryginalna receptura przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Spożywa się go przed posiłkami jako aperitif, po obiedzie i kolacji. Limoncello stosowany jest również “na dobre trawienie” i podawany po każdym posiłku podobnie jak popularna w całych Włoszech kawa espresso. Tutejsze cytryny wykorzystuje się do produkcji lodów, słodyczy oraz napojów.
Z cytryn sporządza się likier limoncello, którego oryginalna receptura przekazywana jest z pokolenia na pokolenie.
Widok na jedną z zatok Capri. Amalfi... … to niegdyś jedno z czterech największych miast morskich (obok Pizy, Genui i Wenecji), dzięki dogodnemu położeniu blisko zatoki. Teraz to urocze miasteczko może pochwalić się ciekawymi budowlami, pośród których znajduje się wznosząca się u szczytów schodów katedra Duomo z IX w., charakteryzująca się wielokolorową fasadą, którą wieńczy kopuła z glazurowych kafelek (z XII-XIII w.). Warto także zwiedzić klasztor Chiostro del Paradiso (Rajski Krużganek).
Miasto Syren Sorrento to urocze miasteczko położone między Zatoką Neapolitańską a Salerno. Jego centrum to siatki malowniczych, wąskich i krętych uliczek z murami pokrytymi białym wapnem oraz sugestywnymi pejzażami. Robi wrażenie, gdyż położone jest na skałach – jedna część miasta na ich szczycie, a druga wraz z portem znajduje się poniżej. Sorrento sprzyja rodzinnym pobytom i może stanowić bazę wypadową. Nie jest tak atrakcyjne jak inne miasteczka proponowane przez urokliwy zakątek tego półwyspu, ale za to umożliwia zaoszczędzenie na drogich poniekąd hotelach pozostałych miast na wybrzeżu. Stamtąd też warto wybrać się, choć dość krętą, a jednak malowniczą drogą w podróż samochodem z Sorrento do Salerno. O podróży z przyczepą lepiej zapomnieć! Mimo barierek, które mają uchronić przed wypadkiem, jest to podróż mrożąca krew w żyłach – wąsko, wysoko, kręto, ale i urzekająco pięknie...! Po przebytej wśród gajów oliwkowych, pomarańczy i cytryn drodze, możemy zatrzymać się w hotelu lub zaparkować naszego kamperka bądź auto na miejscowym kempingu Santa Fortunata (www.santafortunata.com) z basenem czynnym od 1 kwietnia.
Widok na Neapol.
Wyspa Ischia – ze wspaniałymi budowlami!
Zejście z Ogrodu Augusta, Capri.
Śladami Ulissesa Punta Campanella to najbardziej malownicze miejsce w regionie Kampanii. Nazwę swą zawdzięcza wzniesionej tam wieży strażniczej i dzwonnicy (campana). Przylądek Punta Campanella to miejsce, gdzie Ulisses uległ pieśni syren, a starożytni Rzymianie czcili boginię Minerwę. Ze skalnego urwiska rozpościera się piękny widok na pobliską wyspę Capri. Ta urwista, pokryta kwiatami wyspa czaruje pięknymi pastelowymi pejzażami, imponującymi klifami oraz odrobiną kosmopolitycznego przepychu. Jest tam wiele do zobaczenia – od ruin rzymskich willi poczynając, do wspaniałych rezydencji prywatnych, których bramy utkane są z kwiecistych dywanów. Piękne uliczki przepełnione są spektakularnymi ogrodami oraz winoroślami, które oplatają mury budynków na wyspie Capri. Skaliste ścieżki prowadzą do bajecznych widoków na wyspę i lazurowe morze. Trudno nie oprzeć się również urokliwym butikom, barom oraz kawiarniom, które kuszą zapachami specjałów kuchni włoskiej, takimi jak: pizza, spaghetti czy sałatka z Capri (mozzarrelli wyprodukowanej z mleka bawołów hodowanych w okolicach Neapolu).
Tekst: Katarzyna Mendelson Zdj.: Fototeca ENIT, B. i A. Kaszubowscy
Informujemy, że zaktualizowaliśmy naszą Politykę prywatności (dostępną w regulaminie). W dokumencie tym wyjaśniamy w sposób przejrzysty i bezpośredni jakie informacje zbieramy i dlaczego to robimy.
Nowe zapisy w Polityce prywatności wynikają z konieczności dostosowania naszych działań oraz dokumentacji do nowych wymagań europejskiego Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO), które będzie stosowane od 25 maja 2018 r.
Informujemy jednocześnie, że nie zmieniamy niczego w aktualnych ustawieniach ani sposobie przetwarzania danych. Ulepszamy natomiast opis naszych procedur i dokładniej wyjaśniamy, jak przetwarzamy Twoje dane osobowe oraz jakie prawa przysługują naszym użytkownikom.
Zapraszamy Cię do zapoznania się ze zmienioną Polityką prywatności (dostępną w regulaminie).
PODRÓŻE
