Caravaning off-roadowy

Czas czytania 9 minut

Targi off-roadowe w Bad Kissingen stały się już tradycją. Impreza trwała od czwartku do niedzieli, od 26 do 29 maja 2005 roku. Nie można oprzeć się wrażeniu, że off-road w Niemczech jest innym zjawiskiem niż to, co znamy w Polsce. Dla nas to przede wszystkim rajdy z mniejszą lub większą ilością błota, dla Niemców i ich bliskich sąsiadów z zachodniej Europy to głównie specyficzna turystyka, uprawiana zwykle na piaskach Sahary, południowej Azji i tylko czasami na Syberii.

W Bad Kissingen pojawiłem się głównie z myślą o nawiązaniu kontaktów z niemieckimi podróżnikami. Rok wcześniej przyjechaliśmy tutaj Toyotą Land Cruiser, która mimo że zaprawiona w wielu dalekich ekspedycjach, wyglądała mizernie pośród setek wyprawowych ciężarówek. Natchnęło mnie to do zbudowania własnej ciężarówki kempingowej 4x4. Tym razem pokazaliśmy się tu ciężarówką – GAZ 66.

Targi to tylko część komercyjna całego przedsięwzięcia, która potrafiła skupić na terenie kempingu kilkaset off-roaderów. Im bardziej zbliżaliśmy się do północnych obrzeży Bad Kissingen, tym więcej widzieliśmy terenówek na ulicach. Kręciły się różne marki samochodów, chociaż z nieukrywaną radością zauważyłem, że większość to Toyoty Land Cruiser. Nie widzieliśmy żadnych samoróbek kleconych wieczorami po garażach. Wszystkie gadżety podokręcane do wozów miały lśniące naklejki markowych producentów – najwyższa półka. To zwiastun przepisów, które zawitają i do nas: bez państwowego atestu to nawet gumki do wycieraczki nie wolno założyć.

W zeszłym roku byliśmy pierwszymi Polakami, którzy zawitali w to miejsce na dłużej niż tylko spacer po terenach targowych. W tym roku przyjechaliśmy silną ekipą ośmiu samochodów. Cieszę się, że w Polsce coraz więcej ludzi interesuje się – jak to nazywam – turystyką kwalifikowaną.

Nie tylko nas zaskoczyła liczba uczestników. Okazało się, że na otaśmowanym, trawiastym zapleczu supermarketu, dawno nie ma już miejsca. Ale Niemców nic nie potrafi zbić z tropu. Zaraz zaanektowali przyległy do amerykańskiej bazy wojskowej teren i przywieźli pachnące kibelki. Najpierw poszliśmy w kierunku górnych parkingów, spod których co 15 minut odjeżdżał autobus dowożący chętnych na tereny targów, oddalone od kempingu o dobrych kilka kilometrów. Zbliżał się wieczór, więc na parkingach już niewiele samochodów, ale spotykamy niezwykle przyjaznego właściciela Unimoga, startującego w rajdach off-roadowych w całej Europie. W rajdzie Dakar robił za tragarza części zamiennych, w tym roku będzie startował także w rajdzie Berlin-Wrocław. Maszyna dopieszczona w każdym szczególiku. Szybkie dyfry pozwalają rozpędzić tego kolosa do 150 kilometrów na godzinę. Wymieniamy się adresami. Obok stoi Volkswagen LT, stara szafa szersza niż dłuższa. Produkowali takie z napędem na cztery koła na sztywnych mostach. Dużo ich tutaj. Z pojedynczymi i podwójnymi kabinami oraz pięknie zakomponowanymi, luksusowo wyposażonymi budami kempingowymi na pace. Jest też kilka Mercedesów busów 4x4 i Sprintery Mantra 4x4.

Schodzimy na teren kempingu, ciągle zjeżdżają nowe wozy. Wielka polana, która jeszcze przed godziną była pusta, jest już w połowie zapełniona. Namioty porozbijane w większości na dachach Toyot, Defenderów i Geland. Jest kilka przyczep off-roadowo-kempingowych. To po prostu raj dla ludzi, którym w głowie ciągle pracuje jakiś silniczek, a dłonie nawykłe są do trzymania kierownicy. Dobrze, że nasze panie nas znają i rozumieją, nie patrzą z pobłażliwością jak wypstrykujemy kolejną kliszę, teraz świat dla nas ogranicza się do czterech kółek. Patrzą z miłością i akceptacją, takie kobitki to skarb. Nie czuję się jak mały chłopiec wyżebrujący jeszcze jedną godzinkę na zabawę samochodzikami, raczej jak mężczyzna z pasją.
Najbardziej interesują nas ciężarówki. Najwięcej oczywiście Unimogów, od tych z lat sześćdziesiątych, po te najnowsze. Many, VW-Many, Magirusy, Hanomagi, IFAy, Mercedesy oraz samoróby na podwoziach Unimoga. Bardzo dużo z nich jest na sprzedaż. Pomiędzy te kolosy powciskane jak rodzynki w ciasto, stoją „maluchy”. Większość to Toyoty Land Cruiser, tylko kilka to nowe J9 i J10, jest też trochę J4. Spanie mają urządzone albo we wnętrzu, albo w krótszych wersjach nadwoziowych, w namiotach dachowych w kilkunastu odmianach. Nawet J40, krótsza od mojej J70, jest przystosowana podróżniczo, a namiot dachowy zwiesza się z tyłu na podpartej o ziemię półce. O wiele mniej od Toyot jest Land Roverów i to tylko w modelu Defender. Przeważają wersje Wagon, ale jest też kilkanaście pick-upów z pojedynczymi i podwójnymi kabinami oraz zabudową kempingową. Gelandy są nieliczne, a Nissany to widzieliśmy tylko dwa.

Wyposażenie samochodów głównie przystosowane na pustynię, bardzo mało wyciągarek, mało opon błotnych, liftów zawieszeń i ciężkich osłon podwozia. Za to trapy na każdym wozie zwieszają się po obu stronach, wymyślne mocowania kanistrów zaskakują pomysłowością. Samochody wyglądają tak, jakby były dopieszczane każdego wieczora przez kilka lat. Każda półka, każdy wieszak, śrubka czy listewka pasuje do reszty, nic nie odstaje, nie zwisa i nie niszczeje nieużywane. Te wozy są często używane w terenie, przynajmniej opony i trapy zdradzają ten fakt. W większości użytkownicy tych samochodów to zwykli ludzie, bardzo często ich spracowane dłonie każą myśleć, że nie siedzą za biurkiem. Średnia wieku to 45 lat. Nasz sąsiad na trawniku przyjechał samotnie i przyszedł się przywitać. Zdziwił się, że jesteśmy z Polski. Opowiadał o swoich trasach w Afryce i Nowej Zelandii. Niezwykle przyjazny, wszyscy tu są tacy.

Ranek przywitał nas gorącem słońca, a autobus wywiózł na teren jakiegoś poligonu, gdzie rozstawiono kilka namiotów i kilkadziesiąt stanowisk wystawienniczych. Wejście na teren targów jest płatne 9 euro za jeden dzień lub 12 euro za wszystkie dni wystawiennicze. Już od progu nęcą nas wystawcy namiotów dachowych. Kilkanaście rodzajów mocowań, wielkości, sposobów składania i wyposażenia. Jacek podgląda okiem technika, jak to jest zrobione. Cena zmusza nas do kombinowania: jak to zrobić samemu w Polsce? Po prawej stoi kilka „amerykanów”, dumnie powiewa przytroczona do czarnej półciężarówki, flaga amerykańska. Dalej stoją Defendery. Jakie one powydziwiane! Reflektory w opływowej obudowie na masce, wysokie lifty zawieszeń, plastikowe trapy, ponoć bardziej wytrzymałe od metalowych – 165 euro za parę. Po lewej stoisko z Gelandami. Sportowe do szybkich rajdów, zrobione z klatki rur a na nie nakładane coś plastikowego, co wygląda jak Gelanda, nieprawdopodobne lifty zawieszeń na podwójnych sprężynach i podwójnych amortyzatorach. I jak tu wierzyć reklamom, że Pajero od lat wygrywa Dakar, a przecież to nie Pajero, tylko trochę rur i plastikowa nakładka a’la Pajero – jak przebranie na Halloween. Dalej przycupnęło Aro w kilku rozmiarach, a po prawej z kolei to, co lubię najbardziej: Unimog 6x6, prawie 14 ton żywej wagi i off-roadowy hotel na kółkach. To dla firm, które trudnią się wywozem żądnych wrażeń turystów w dzikie rejony świata, a którzy chcą zachować maksymalny luksus.

Pod wielkim namiotem stoją Wranglery z chyba półmetrowymi liftami na podwójnych sprężynach (ale podwójnych w pionie) oraz przekładnią kierowniczą bez twardego połączenia z drążkami kierowniczymi. Jest kilka rodzinnych firemek trudniących się wytwarzaniem zabudów kempingowych do Toyot albo przystosowywaniem J10 do trudów Sahary. Kilkanaście firm sprzedających wszelkie możliwe wyposażenie dla podróżników, nawet takie, którego zastosowania trudno się domyślić. Na końcu namiotu Czesi sprzedają swoje wyciągarki Po lewej ktoś wystawia Many z zabudową kempingową, dalej nowatorskie rozwiązania blokad mostów do Toyot oraz producent przyczep off-roadowych. Jedna taka wciąż jest testowana na torze przeszkód, jaki otacza niemal cały, bardzo rozległy teren targów.

Zwiedzamy kolejne małe namiociki, w których można obejrzeć, przetestować i zakupić gadżety off-roadowe, o jakich nam się nie śniło. Ceny targowe, ale i tak dla naszej kieszeni za wysokie. Oglądamy ciężarówki z truck-trialu i pokaz firm trudniących się także uatrakcyjnianiem imprez off-roadowych, zabawy na wysokości na linach, wspinaczki po sztucznej ścianie, quady itp. Dalej stoją wozy ratownictwa górskiego i drogowego, też oczywiście terenowe i wyposażone po zęby. Osobny dział to rajdówki terenowe, chociaż akurat ten namiot zwiedziliśmy pobieżnie.

Niedaleko kilka maszyn z Camel Trophy, kilka Hammerów. Do dyspozycji były też ciężarówki na specjalnym torze, zabawa w błocie na maleńkich wózkach 6x6 lub 8x8, którym gąsienice zastąpiono małymi sztywno zawieszonymi kółkami. Po torze śmigał też pojazd gąsienicowy z przyczepą tak samo zawieszoną. Testowane były wyprawowe Toyoty J10 itd, itp. Głowa może rozboleć od tego sprzętu, jaki tu zgromadzono. Nie ma chyba pasjonata motoryzacji off-roadowej, który nie znalazłby tu czegoś dla siebie. Widziałem nawet Toyotę J6 pick-up, znawcy rzeczy wiedzą, że to samoróbka. Nie jest moim celem wyliczanie wszystkich atrakcji, a raczej zachęcenie Was do odwiedzenia kolejnej edycji wystawy w przyszłym roku. W samym centrum targów oglądaliśmy hydrauliczne monstra wyciągarek dla Unimogów i staruszka z 1974 na sprzedaż za 10 000 euro. Strasznie się na niego napaliłem, w głowie zaczęły mi trybiki latać, jak tłoki w silniku Formuły 1. Już wiedziałem, jak go przysposobić do swoich potrzeb, jak wyremontować, co zmienić, a co zostawić. Ostudziła mnie tylko świadomość, że już jedną ciężarówkę mam na składzie…
O dobrodziejstwach targów w Bad Kissingen można by napisać książkę. Po kilku godzinach łazęgowania po wystawie, poczułem się zmęczony, przytłoczyła mnie mnogość ciekawych rzeczy, nowych pomysłów, wspaniałych maszyn. Dotąd myślałem, że znalazłem się w raju samochodziarzy, ale z pustym portfelem to piekło. Pobyt na targach był dla mnie błogosławieństwem, bo dodał skrzydeł moim marzeniom, ale był też przekleństwem: sprawił, że poczułem się jak biedny kuzyn ze wsi, który przyjechał do miasta i stać go tylko na bilet powrotny. Zobaczyłem jak daleką jeszcze drogę mam przed sobą w temacie off-roadu podróżniczego.